Net 23 en nu al in het bejaardentehuis...
Blijf op de hoogte en volg Sander
27 Maart 2014 | Sri Lanka, Induruwa
Beste volgers,
Bedankt voor al jullie leuke verjaardagswensen! Mijn verjaardag hier was erg speciaal! Het was de eerste keer dat ik m'n verjaardag in het buitenland vierde en m'n collega's hebben hier op het Instituut voor me gezongen en we hebben samen uitgebreid geluncht. M'n collega's hebben zelfs 'Lang zal hij leven' voor me gezongen! Ja, inderdaad, 'Lang zal hij leven' in het Nederlands! Of, nou ja, wat voor Nederlands door moest gaan natuurlijk maar dat maakt het niet minder leuk! Ook hadden ze een gaaf kado geregeld, een houtsnijwerk van een olifant.
Op vrijdag 14 maart deden de studenten van de school een Community Project (soort eendaagse maatschappelijke stage) bij een bejaardentehuis in Balapitiya. De school vindt dit erg belangrijk voor de ontwikkeling van de studenten, helemaal omdat de studenten praktisch alles zelf moeten regelen. Dat hadden ze trouwens erg goed gedaan, het was echt een topdag!
Het bejaardentehuis was een vrijwilligersorganisatie om bejaarde mensen op te vangen die niet bij hun familie kunnen wonen. Het is hier namelijk normaal dat je familie (kinderen) voor je zorgen als je oud wordt en een bejaardentehuis is dus ook verre van standaard. Het tehuis zelf was ook niet te vergelijken met Nederland trouwens: twee slaapzalen voor elk 20 personen (een voor mannen en een voor vrouwen), een eetzaal en een ziekenboeg. Er was welgeteld 1 broeder die de zieken verzorgde en de rest moeten de bejaarden maar zelf doen. Hoewel het gebrek aan aandacht/zorg al redelijk heftig was, is het ronduit schokkend dat de Sri Lankaanse overheid zegt dat ze de vergoeding voor het verzorgen van ouderen in een bejaardentehuis heeft verhoogd van 10 roepies naar 12 roepies per dag (12 roepies = 7 cent), maar dat ze deze vergoeding nog nooit betaald hebben!
Maar goed, ik dwaal af (gelukkig deden de bejaarden in het tehuis dat niet). De dag was dus erg leuk. De studenten hadden een monnik gevraagd om het gebed te leiden in de ochtend. Dus iedereen op matjes op de grond, ouderen tegen de muur en de studenten en LWEI staf in het midden in kleermakerszit op de vloer. Ja, in kleermakerszit... Eerlijk waar, ik geloof dat ik sinds de kleuterschool niet meer zo lang in kleermakerszit heb gezeten! Je zult begrijpen dat ik enige moeite had om overeind te komen na zijn preek... Ik leek wel een van de bejaarden!
De rest van de dag hebben we/de studenten de tuin opgeruimd (dode bananenbladeren en palmbladeren verbranden enzo; alles wat hoog was moest ik natuurlijk doen als lange Hollander), de slaapzalen opgeruimd en lunch gemaakt. Alle studenten hadden er lol in, grapjes werden de hele dag door gemaakt. Aangezien ik de meeste niet kon verstaan heb ik nog even een paar studenten terug gepakt door ze gekoeld water uit een wijnfles aan te bieden en te zeggen dat het wijn was. Wijn drinken midden op de dag, en onder schooltijd nog wel?! Gekke buitenlander!
's Middags hadden de studenten een entertainmentprogramma in elkaar gedraaid van liedjes, verhalen en theater. In een woord: geweldig! We hebben een paar zangtalenten op school en ook het theater was fantastisch. Ik heb er niks van verstaan maar het acteren van de studenten was zo goed dat ik samen met de rest van het publiek bijna uit m'n stoel viel van het lachen!
Op zaterdag was er toen de uitreiking van certificaten voor de studenten van de laatste batch van 2013. Ook dat was leuk, met speeches en een liedje van studenten en natuurlijk allemaal blije en trotse gezichten! Daarna was het -eindelijk- tijd voor een welverdiend weekend na een hectische week.
De week erna bracht al evenveel hectiek doordat er op woensdag een Board meeting op het programma stond. Dit betekende dus een heleboel formulieren klaar maken, een presentatie maken en dan hup met Dinesh in de bus naar Colombo. Toen bleek ook de weg nog op de meeste plaatsen opengebroken te zijn, maar gelukkig waren we nog net op tijd. Ook de Board meeting was een bijzondere ervaring. Gelukkig kan ik het erg goed met Dinesh vinden, dus we hebben ons zeker niet verveeld in de bus.
De volgende ochtend had ik eindelijk tijd om m'n verjaardagspakketje op te halen uit Galle. Waarom ze hier pakketjes niet gewoon bezorgen is me een raadsel, maar dit zal wel goed voor de economie zijn ofzo (moest dus op en neer naar Galle, een uur met de bus enkele reis). En toen bleek ik ook nog te vroeg te zijn (ze bleken pas om 10 uur open te gaan). Tja, wist ik veel... Maar een kopje koffie gedaan in Galle dus. Hoe ging dat spreekwoord met nood en deugd ook alweer? Wel m'n plicht voor de lokale economie weer gedaan in ieder geval.
Oh ja, in die week heb ik ook nog een paar keer voor de klas gestaan, dus in het weekend heb ik -alweer!- weinig anders gedaan dan uitrusten en aan het strand liggen. Op zondag was ik bij Liz uitgenodigd voor de lunch, samen met Ron en Yvonne. Nou praat Liz echt ongelooflijk veel, dus heel erg onstpannend was dat ook weer niet ;)
Deze week is de hectiek gelukkig iets minder, waardoor ik nu tijd heb om wat meer aandacht aan een aantal studenten te geven die er nog flink aan moeten trekken om hun examen te gaan halen. Leuk om te doen kan ik je zeggen! Ook zijn we op dinsdag (25 maart) bij de man van Subadra geweest. Hij heeft een maand geleden een ongeluk gehad en heeft daar hoofd-/hersenletsel opgelopen, maar dinsdag was zijn verjaardag dus toen hebben we een surprisebezoekje gebracht. Subadra en haar man vonden dat echt superleuk!
Gisteren zijn we nog even op bezoek geweest bij Chathurika en haar dochter van een maand oud. Erg leuk en gezellig. Gelukkig bleef de baby slapen, zelfs toen ze bij mij lag! Ja ongelooflijk he, ze zullen haar wel preventief moe gemaakt hebben ofzo... Wel erg leuk natuurlijk en omdat wij met de hele LWEI staf te gast waren werden alle registers open getrokken qua hapjes enzo. Heerlijk, maar heel erg veel.
Zo, nu heb ik toch weer bijna 3 erg drukke weken in een paar pagina's tekst weten samen te vatten. Natuurlijk gebeuren er hier nog een heleboel andere bijzondere dingen (zoals stroomuitval van hele dagen), maar daarmee zal ik jullie verder maar niet vervelen.
Groetjes uit nog-heter-dan-het-eerder-was Induruwa!
Bedankt voor al jullie leuke verjaardagswensen! Mijn verjaardag hier was erg speciaal! Het was de eerste keer dat ik m'n verjaardag in het buitenland vierde en m'n collega's hebben hier op het Instituut voor me gezongen en we hebben samen uitgebreid geluncht. M'n collega's hebben zelfs 'Lang zal hij leven' voor me gezongen! Ja, inderdaad, 'Lang zal hij leven' in het Nederlands! Of, nou ja, wat voor Nederlands door moest gaan natuurlijk maar dat maakt het niet minder leuk! Ook hadden ze een gaaf kado geregeld, een houtsnijwerk van een olifant.
Op vrijdag 14 maart deden de studenten van de school een Community Project (soort eendaagse maatschappelijke stage) bij een bejaardentehuis in Balapitiya. De school vindt dit erg belangrijk voor de ontwikkeling van de studenten, helemaal omdat de studenten praktisch alles zelf moeten regelen. Dat hadden ze trouwens erg goed gedaan, het was echt een topdag!
Het bejaardentehuis was een vrijwilligersorganisatie om bejaarde mensen op te vangen die niet bij hun familie kunnen wonen. Het is hier namelijk normaal dat je familie (kinderen) voor je zorgen als je oud wordt en een bejaardentehuis is dus ook verre van standaard. Het tehuis zelf was ook niet te vergelijken met Nederland trouwens: twee slaapzalen voor elk 20 personen (een voor mannen en een voor vrouwen), een eetzaal en een ziekenboeg. Er was welgeteld 1 broeder die de zieken verzorgde en de rest moeten de bejaarden maar zelf doen. Hoewel het gebrek aan aandacht/zorg al redelijk heftig was, is het ronduit schokkend dat de Sri Lankaanse overheid zegt dat ze de vergoeding voor het verzorgen van ouderen in een bejaardentehuis heeft verhoogd van 10 roepies naar 12 roepies per dag (12 roepies = 7 cent), maar dat ze deze vergoeding nog nooit betaald hebben!
Maar goed, ik dwaal af (gelukkig deden de bejaarden in het tehuis dat niet). De dag was dus erg leuk. De studenten hadden een monnik gevraagd om het gebed te leiden in de ochtend. Dus iedereen op matjes op de grond, ouderen tegen de muur en de studenten en LWEI staf in het midden in kleermakerszit op de vloer. Ja, in kleermakerszit... Eerlijk waar, ik geloof dat ik sinds de kleuterschool niet meer zo lang in kleermakerszit heb gezeten! Je zult begrijpen dat ik enige moeite had om overeind te komen na zijn preek... Ik leek wel een van de bejaarden!
De rest van de dag hebben we/de studenten de tuin opgeruimd (dode bananenbladeren en palmbladeren verbranden enzo; alles wat hoog was moest ik natuurlijk doen als lange Hollander), de slaapzalen opgeruimd en lunch gemaakt. Alle studenten hadden er lol in, grapjes werden de hele dag door gemaakt. Aangezien ik de meeste niet kon verstaan heb ik nog even een paar studenten terug gepakt door ze gekoeld water uit een wijnfles aan te bieden en te zeggen dat het wijn was. Wijn drinken midden op de dag, en onder schooltijd nog wel?! Gekke buitenlander!
's Middags hadden de studenten een entertainmentprogramma in elkaar gedraaid van liedjes, verhalen en theater. In een woord: geweldig! We hebben een paar zangtalenten op school en ook het theater was fantastisch. Ik heb er niks van verstaan maar het acteren van de studenten was zo goed dat ik samen met de rest van het publiek bijna uit m'n stoel viel van het lachen!
Op zaterdag was er toen de uitreiking van certificaten voor de studenten van de laatste batch van 2013. Ook dat was leuk, met speeches en een liedje van studenten en natuurlijk allemaal blije en trotse gezichten! Daarna was het -eindelijk- tijd voor een welverdiend weekend na een hectische week.
De week erna bracht al evenveel hectiek doordat er op woensdag een Board meeting op het programma stond. Dit betekende dus een heleboel formulieren klaar maken, een presentatie maken en dan hup met Dinesh in de bus naar Colombo. Toen bleek ook de weg nog op de meeste plaatsen opengebroken te zijn, maar gelukkig waren we nog net op tijd. Ook de Board meeting was een bijzondere ervaring. Gelukkig kan ik het erg goed met Dinesh vinden, dus we hebben ons zeker niet verveeld in de bus.
De volgende ochtend had ik eindelijk tijd om m'n verjaardagspakketje op te halen uit Galle. Waarom ze hier pakketjes niet gewoon bezorgen is me een raadsel, maar dit zal wel goed voor de economie zijn ofzo (moest dus op en neer naar Galle, een uur met de bus enkele reis). En toen bleek ik ook nog te vroeg te zijn (ze bleken pas om 10 uur open te gaan). Tja, wist ik veel... Maar een kopje koffie gedaan in Galle dus. Hoe ging dat spreekwoord met nood en deugd ook alweer? Wel m'n plicht voor de lokale economie weer gedaan in ieder geval.
Oh ja, in die week heb ik ook nog een paar keer voor de klas gestaan, dus in het weekend heb ik -alweer!- weinig anders gedaan dan uitrusten en aan het strand liggen. Op zondag was ik bij Liz uitgenodigd voor de lunch, samen met Ron en Yvonne. Nou praat Liz echt ongelooflijk veel, dus heel erg onstpannend was dat ook weer niet ;)
Deze week is de hectiek gelukkig iets minder, waardoor ik nu tijd heb om wat meer aandacht aan een aantal studenten te geven die er nog flink aan moeten trekken om hun examen te gaan halen. Leuk om te doen kan ik je zeggen! Ook zijn we op dinsdag (25 maart) bij de man van Subadra geweest. Hij heeft een maand geleden een ongeluk gehad en heeft daar hoofd-/hersenletsel opgelopen, maar dinsdag was zijn verjaardag dus toen hebben we een surprisebezoekje gebracht. Subadra en haar man vonden dat echt superleuk!
Gisteren zijn we nog even op bezoek geweest bij Chathurika en haar dochter van een maand oud. Erg leuk en gezellig. Gelukkig bleef de baby slapen, zelfs toen ze bij mij lag! Ja ongelooflijk he, ze zullen haar wel preventief moe gemaakt hebben ofzo... Wel erg leuk natuurlijk en omdat wij met de hele LWEI staf te gast waren werden alle registers open getrokken qua hapjes enzo. Heerlijk, maar heel erg veel.
Zo, nu heb ik toch weer bijna 3 erg drukke weken in een paar pagina's tekst weten samen te vatten. Natuurlijk gebeuren er hier nog een heleboel andere bijzondere dingen (zoals stroomuitval van hele dagen), maar daarmee zal ik jullie verder maar niet vervelen.
Groetjes uit nog-heter-dan-het-eerder-was Induruwa!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
